وَإِذۡ

قُلۡنَا

لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ

ٱسۡجُدُواْ

لِأٓدَمَ

فَسَجَدُوٓاْ

إِلَّآ

إِبۡلِيسَ

قَالَ

ءَأَسۡجُدُ

لِمَنۡ

خَلَقۡتَ

طِينٗا

٦١

و (به یادآور) چون به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده کنید» پس (همگی) سجده کردند؛ جز ابلیس که گفت: «آیا برای کسی سجده کنم که (او را) از گِل آفریده‌ای؟!».

(سپس) گفت: «به من خبر بده، این کسی را که بر من برتری داده‌ای (به چه دلیل بوده است؟!) اگر مرا تا روز قیامت مهلت دهی، فرزندانش را؛ جز عدۀ کمی (گمراه و) ریشه کن خواهم کرد».